Rüzgâr ne yandan eserse o yöne çevirir yelkenini, alır rüzgârı arkasına, gel keyfim gel. Rüzgâra karşı durmak istemez, rüzgâr onu ters yüz edecek diye korkar; düşkündür rahatına ve konforundan taviz vermez. O, tam bir küçük-burjuvadır, kaypakların kaypağıdır. Çağının ve insanlığın ne sorunu varmış pek bilmez, meselenin sadece kendi çıkarını etkileyebilecek yönlerine bakar, gerisi ilgisini çekmez. Hakları için taviz vermeden mücadele eden onurlu insanlara "Boş işler bunlar" deyip güler geçer. Aslında tam bir ikiyüzlü, sinsi ve korkaktır. Vicdanı da satılıktır. Gizli gizli kıskanır mücadele edenleri, onların fedakârlığına hayran olur ama küçük düşmekten korkup belli dahi etmez. Sadece düzenin korunmasını ve her şeyin kendisi için bir parça daha iyi olması onun için yeterlidir. Köklü çözümleri duymak ve anlamak dahi ruhunu ürkütür. Genellikle aklını karıştıran her şeyden uzak durur. Neden, Niçin diye sorgulamak aklından dahi geçmez, geçse de aklını bastırır, güdüleri ve algılarıyla hareket eder. Baştan aşağı aşağılık kompleksine battığını asla kabul etmez. Bir küçük burjuva çok basit düşünür, dünyası gerçekliklerden apayrıdır, görgü ve bilgi alanı dardır ve o küçücük bir insandır. Güçlü olmaya özense de buna cesareti yoktur. O, her daim gücün ve güçlünün yanındadır ve haklarını almak için öne çıkmak ve önde yürümekten ziyade, daima kuyruk olmak ve haklarının ona verilmesini beklemek ister. Önderlerini yücelttikçe yücelten ve onları putlaştıran küçük burjuvazi, otoritenin gölgesi ve emirleri altında yaşamayı baştan kabullenmiştir.