Bahar aylarıyla birlikte geçici ölümlerinden uyanan orman ağaçları yaz aylarının girmesiyle birlikte bir felaketle karşılaştı. Sanki yok oluşlarının direnişlerini izlemekteyiz. Sanki bu direniş insanoğluna bir sesleniş bir mesaj veriyor. Doğa büyük dersler veriyor bize. Bu bir oyun değil! Bu bir film karesi değil hayatın gerçeği. Ormanda ağaçların yanışını izliyorum. Bende bir haberci olarak geçmiş yıllarda orman yangınlarına gitmiştim o günlerden de biliyorum. Fotoğraflarda görüntülerdeki ağaçların yanarak yok olması insanlığın içinde bulunduğu acımasız durumu, küçük büyük demeden nasılda açık bir şekilde ortaya koyuyor. Görüntülerde yoruma gerek var mı? Bu bir film karesi ya da bir oyun sahnesi değil. Kendi yok oluşumuzun gerçeği. 27 İlde yangınlar devam ediyor. Dönüp geriye baktığımızda, içimizde buruk bir acı hüzün kalıyor. Bizler, farklar, ayrıntılar içinde geziniyoruz. Ülkece zor zamanlardan geçiyoruz. Cennet vatanımızı kendi elimizle karartıyoruz. Mevsim krizleri de olabilir, sabotajda ama ciğerlerimiz yandı, her ne olursa olsun içimiz yanıyor. Her yıl yaz aylarında aklımız başımıza geliyor ama nafile! Yine önlem almıyoruz. Geçmişten ders çıkarmıyoruz. Hatamızı da kabul etmiyoruz. Hep birilerini sevmediğimiz kişileri grupları partileri yazıp çizen gazetecileri suçluyoruz. Kafamızı eğip düşünmüyoruz. Bilim adamlarının uzmanların görüşlerini dikkate almıyoruz maalesef! Bundan sonra bizlere düşen yanan ormanlık bölgelerin yeşillendirilmesi için büyük çabalar göstermeleriyiz. Yangında küle dönen ağaçların iki katı fazla ağaçlandırılmalı çünkü! Ağaçlar doğa bizim geleceğimizdir. Aynı çocuklarımız gibidir. Fidanın, yetişkin bir ağaç olması yıllar sürmekte. Yanan arazilerin yerine hemen yenilerini dikmemiz çocuklarımıza yatırım olacaktır. Sosyal sorumluluk kampanyalarını katılıp olaylar son bulduğunda hepimize büyük görevler düşüyor. Doğal afetlerin hep beraber üstesinden geleceğiz. Nedeni ise! İleride nefes alınacak bir ormanımız olsun, maskesiz kuralsız rahat gezilebilecek bir mekân veya içecek bir damla suyumuz olsun. Eğer dikkat etmezsek bunların hepsine muhtaç kalacağız. Amacım kimseyi korkutmak veya karamsarlık altında bırakmak değil. Gerçekleri görüp ona göre tedbirler almak ama bunu birlik olarak ve bilinçli, akılcı bir şekilde hallede biliriz. Birlik olarak kötü günleri geride bırakacağız. Ormanlara atılan cam şişeler çöpler yüzünden birçok ormanlık alanımızı küle çevirmiş durumdayız. Kundaklama sonucu mu? Yoksa iklim krizi mi? Net olarak şuan bilinmese dahi suçlu ” İnsanoğludur” Başımızı iki elimizin arasına alıp, yaşananları önümüze koyup uzun uzun düşünmenin vakti geldi. Doğal afetlerin olmadığı salgın hastalıkların bittiği güzel günlerimizin olması dileğiyle.