Geçen haftaki yazımda da yazdım! ABD Başkanı Donald Trump demiş ki: - Petrolü seviyorum. Bu bir itiraftır. Üstelik yeni bir itiraf da değil. İngiltere’nin eski başbakanlarından Winston Churcill de benzeri cümle kullanmıştı! - Bir damla petrol, bir damla insan kanından daha değerlidir. ABD, İngiltere, Fransa, Portekiz, İspanya gibi emperyalistlerin, petrol ve diğer kaynaklara el koymak için yapmadıkları zulüm kaldı mı? Bakmayın onların insan hakları, demokrasi konularındaki babalanmalarına… Karneleri o kadar kötü ve kanlı ki; elinize almaktan iğrenirsiniz. Ucuz ve bedava emek kullanmak için Afrika’daki zenci halkı köleleştirip, köle pazarlarında alıp-satıp, pamuk tarlalarında kırıma uğratanlar bunlar değil mi? Cezayir’de; sırf bağımsızlık istiyorlar diye, yüzbinlerce Cezayirliyi, çocuk-kadın demeden katleden Fransa değil mi? Topraklarını ellerinden almak için kızılderililere soykırım uygulayan, kamplara topladığı kızılderililere tifo-kolera ve benzeri mikroplar bulaştırılmış battaniye, giyecek dağıtan bunlar değil mi? Daha dün Vietnam’da napalm bombası atarak; çoğu kadın ve çocuk Vietnam köylülerini yakan, iki milyon cana kıyan, Afganistan’ı ölüm tarlasına çeviren, Şili’nin bakır madenleri için darbe yaptıran, sesçimle gelmiş devlet başkanı Allende’yi öldüren, Şili’yi faili meçhul ölümler ve işkence ülkesi haline getiren, Ortadoğu’yu ölüm,  göç, yıkıntı dünyasına döndüren ABD değil mi? Biz de az çekmedik bu emperyalistlerden. Osmanlının yıkılma nedenlerinden biri de, Ortadoğu petrollerine sahip olmak istemeleri değil mi? Ülkeden onları kovduk, Cumhuriyeti kurduk, yine kurtulamadık… Dün Şeyh Sait’in arkasında İngilizler vardı. Bugün Fetullah Gülen’in arkasında ABD var. Değişen ne? Oyunlar sürüyor…                 Ve biz Ortadoğu bataklığındayız… Türkiye’nin çıkaracağı ders ne olmalı? Emperyalistlerden dost olmaz. Onların oyunlarından uzak duralım, kendi işimize bakalım. Peki, işimiz ne olmalı? Bir an önce kendi sınırlarımıza çekilelim. Sınırlarımızı her türlü sızmaya, ihlale karşı güçlendirelim. Irak ve Suriye devletleri ile görüşelim. Dünyaya; “Bizim kimsenin toprağında gözümüz yok, bizim toprağımızda gözü olanın da gözünü oyarız” diyelim. Savaşa-silaha harcayacağımız parayı, ülke ekonomisi ve halkın refahı için harcayalım. Bırakın Ortadoğu petrolü onların olsun, birbirlerini yesinler… Biz içerde daha çok buğday, pamuk, sebze, meyve üretelim. Suyumuzu, havamızı, toprağımızı temiz tutalım. Çünkü çok yakın gelecekte su, gıda ve tarıma elverişli toprak; petrolden çok daha değerli olacak… Çünkü petrolün alternatifi var, ama su, gıda ve toprağın alternatifi yok. Türkiye’nin kaderi ile oynamaya gerek yok. Hamaset, kahramanlık gösterileri çoğu kez ters tepen bir silahtır. Ölmeyi öldürmeyi değil… Yaşamı, yaşatmayı seçelim.