Ülkemizde üretim yapan çiftçilerimiz neden toprağından çekildi. Neden hayvancılığı bıraktı. Hala bir cevabı verilmiş değil. Elimizde bir bunlar kaldı. Bittiği anda açlık sesleri gırtlağı sıkmaya başlayacaktır. Konya tarım il müdürlüğünde görev yapan uzman bir arkadaş ile sohbetimizde bu konuyu konuşurken bana şunu söyledi. ‘Enver Bey Yüksek İslam Enstitüsü mezunu birini Tarım ve Orman Bakanı yaparsanız, o ülke açlıkla, yoklukla karşı karşıya gelir.’ demişti. Çok doğru bir tespit. Bir ikincisi 40 yıldan bu yana İMF talimatlarıyla tarımda kısıtlamalar istenirken iktidarlar hemencecik onların taleplerini yerine getiriverirler. Sonrası ise halk pazarlarında ise yeri üretim mallarını neredeyse alamaz hale geliriz. Şimdiki Orman ve Hayvancılık Bakanı Vahit İşler Ziraat Fakültesi mezunu. Ziraattan, hayvancılıktan anlıyor. Hem de profesör. Sayın bakan geçenlerde çok doğru bir saptamada bulundu. “Köyümüze kırsala dönmek zorundayız” dedi. Geç kalınmış bir belirleme de olsa doğruya doğru diyeceğiz. Seçimlerde sandığa koşarken ileriyi göremeyen bilgisiz kişileri iktidara getiriyoruz. Sonuçta şehirler köyden gelenlerle varoşlara döndü. Sosyal sorunlar yığıldı. Köy gençleri yüksek maliyetlerden dolayı üretemiyor. Bu nedenle de şehirlere kaçıyor. Köy kızları köyün gençleri ile evlenmek istemiyor. Onların da gözü şehirlerde. Kırk yıl önce boşalan köylerde yaşlılar kaldı. Onların da çoğu öldü. Kışın o köylerde in, cin top oynuyor. Şimdiki nesil köye gitse ne orağı, ne düven sürmesini, ne çapa yapmasını ne de hayvan otlatmasını bilir. Dahası hayvan gübresi kokusu duyunca yolunu değiştirirler. Buğdayı, arpayı, mercimeği, nohudu, samanı, şekeri, yağı, eti dışarıdan alıyoruz. Üretmiyoruz. Köylü üretemediği için hem onlar perişan, hem de tüketici perişan. Ekonomi kurallarla yönetilir. Akılla mantıkla yönetmeliyiz. Tarım ve hayvancılığı bilerek yapmalıyız. Çiftçilerimize, emeklerine, köyümüze sahip çıkmalıyız. Onun için döngel Mehmet’im köyümüze!