Bir insanın ilk olarak hayalleri olması gerekir. Bu hayaller için hedefler belirlemesi ve  hedefe  ulaşabilmek için de  hareket etmesi gerekir. Ülkemizin çok büyük umudu olan gençlerimizden beklentimiz var. Sizler geleceğin yöneticileri, idarecileri, siyasetçileri, esnafı tüccarı, bilim adamı, iş adamı kısacası gelecekte bu ülkeye yön veren bireyleri olacaksınız. Bunun için ilk olarak hedefleriniz olmalı ve kendinize güvenmelisiniz. İdealleri olmayanlar hayatın gerçek yüzü ile karşılaştığında işte o zaman sorunlar, problemler, engeller ile karşılaşır. Öncelikle kendinize güven duymalısınız. Yoksa beklediğiniz hedefe ulaşamazsınız. Atatürk bu ülkenin gençliğine güvenmiştir. Daha donanımlı, daha girişimci, daha hoşgörülü olarak her birisinin ayrı ayrı başarı hikâyelerini yazacağından her zaman emin olmuştur. Hayat her zaman; idealleri olan insanlarla güzelleşmiştir. Kuru bir yaprakmışçasına, sürüklenmek için rüzgâr bekleyenlerle hiçbir yere varılmaz. Rüzgâr olmak dururken üstelik. Atatürk gençlerle geleceğe köprü kurmuştur. Ama Türkiye cumhuriyetinde geriye dönüp baktığınızda diyorum ki; sanki gençlere bir şey katılmamış gibi. Değerli büyüklerimiz cereyan yapmayın gençlere onlara rüzgâr olmayı öğretin. Kuru bir yaprak gibi rüzgâr beklemeyi değil. Onları İyiye, doğruya, güzele, başarıya dair ne varsa oraya sürükleyecek rüzgâr olmayı öğretin. Gençler! dağlara taşlara çarpacağınızı bilseniz bile kesmeyin hızınızı. Çünkü o an geldiğinde dağın ta kendisi siz olacaksınız. Sen daha sağlam daha kudretli bir güç olacaksın. Sonraki gençlere öyle inanıp ona göre davranacaksın. Bu gün siyasi parti genel merkez yöneticilerine baktığınız zaman bunları görebiliyor musunuz. Bu gençliğe ne verebiliyorlar? Atatürk’te zamanında bir siyasi parti kurmuştu bunlar gibi mi yaptı. Vatanı bizlere böyle mi emanet etti.