Yeni bir yıla daha giriyoruz. İçinden geçtiğimiz yılı ekonomi dar boğazından dolayı yokluk olacak diye Çılgınlar gibi alış veriş yaptık, giyindik süslendik. Birçoğumuz yağ şeker stoku gibi gıda ve deterjan malzemelerini biriktirdik.  Bunun adına tasarruf dedik. Yeni bir yıla girmemiz hiçbir şeyi değiştirmeyecek. Sadece bir günlüğüne sorunları unutmuş olacağız. Birçoğu da belki cebinde parası yoktu vitrinlere bakmakla yetindi. Evine bir kaç somun ekmeği zor götürdü. Kargaşa ortamında yeni araba üretiliyor furyası asgari ücreti, geçimi unutturdu. Yeni yıla giriyoruz modu insanların çektiği yokluğu, sıkıntıyı, üzüntüyü unutturdu. Sürekli medyada işkence gören, yanan, öldürülen kadınları ve çocukları görüyoruz. Sosyal medya da bu acı görüntülerle ilgili paylaşımlar yapıyoruz. Devlet olarak, halk olarak yaptığımız hiç bir şey yok. Tek yaptığımız sosyal medya da paylaşmak üzüldüğümüzü belirten mesaj, yazılar. Artık bunlara devlet ve halk olarak bizler dur demeliyiz. Günden güne daha kötüye, batağa gidiyoruz. Birbirimize olan sevgiyi, saygı, güveni kaybettik. Birbirimize hiç tahammülümüz kalmadı. İki dakikalık ışıklarda bile beklemeye tahammülüz yok, korna üstüne korna basıyoruz. Yetmedi arabadan inip birbirimize saldırıyoruz. Hiç kimse birbirine sevmek zorun da değil, ama saygı duymak zorunda. Saygı görmek istiyorsak, önce saygı duymayı öğreneceğiz. Maalesef sevgi, saygı okumakla öğrenilmiyor. Aile terbiyesi gerekiyor. Biz toplum olarak hepsini tükettik… Hayatımıza giren herkes değerlidir, özel değildir. Saygı herkese gösterilir, sevgi layık olana verilir…