Yaklaşık 34 yıldan beri gazetecilik mesleği gereği ticaret ve esnaflıkla uğraşan arkadaşların içerisindeyim. Yetmişli yıllarda siyaset merakım gereği piyasayı çok iyi takip ettiğimden olup biten her şeyi çok iyi bilirim. Seksenli yılların başından itibaren yüksek enflasyon nedeniyle piyasalarda ciddi sıkıntılar olmuştu. Daha sonra Ecevit Hükümetlerinde benzin, tüp ve yağ kuyrukları olmuştu. Hiç unutmam, rahmetli babamla Necati Kalaycıoğlu caddesinde merhum Harun Baran’ın petrol istasyonundan mazot alabilmek için saatlerce kuyrukta beklemiştik. Sonunda bir depo mazot dahi alamadan yarım depoya razı olup istasyondan ayrılmıştık. Rahmetli babama CHP’li Ecevit’e oy verdirdiğimiz için bana ne kadar kızmıştı. O yıllar gerek ekonomik bakımdan gerekse siyasi bakımdan ciddi sıkıntıların olduğu yıllardı. Terör belası kardeşi kardeşe vurdurmuş, nice ana kuzuları vurulmuş, geride kalan aileleri yıllarca sıkıntı çekmişti. 24 Ocak kararları alınmış ve ekonominin içerisinde bulunduğu çıkmazdan çıkmak için radikal tedbirlere müracaat edilmiş ama ceremesini de millet çekmişti.   Bu kırk yıllık ekonomik sürecin özetini sunduktan sonra şuraya gelmek istiyorum. Eski krizlerde toplumun sıkıntısı piyasaya yansır, esnaf, memur, ticaret erbabı ciddi anlamda kemer sıkardı. Bu krizde ise durum çok farklı benzine yüzde yüze yakın zam gelmiş olmasına rağmen kimse arabasından inip toplu taşıma araçlarına binmediği gibi, kontağı azıcık kapatıp yakıttan tasarruf etmiyor. Yollar özel araçlardan geçilmiyor. Eskiden kriz vurunca piyasada anında belli olurdu, şimdiki krizler çok farklı inşallah bunun sesi kötü olmaz.