Bir basın bayramı daha geldi! İnternet gazeteciliğinin yasallaşmasıyla birlikte çeşitlilikte fazlalaştı. Peki değişen bir şey var mı? Maalesef yerelde gazetecilerin ayakta durmaya gücü kalmadı. İnternet gazetecilik sanki yok sayılıyor. Yıllardır bu işin içindeyim. Benim gibi diğer arkadaşlarım da sadece haberi değil; halkın derdini, sokağın nabzını, yaşanan adaletsizlikleri taşırız sayfalarımıza. Vatandaşımızın sesi olmaya çalışırız. Üzülerek belirteyim ki yerel medyada ter döken, gece gündüz çalışan gazeteciler hiç önemsenmiyor. Adeta üvey evlat muamelesi görüyoruz. İnternet habercilikte ilan hakkı alma yasası çıkarıldı fakat şartları çok ağır. Zaten dar boğazda olan yerel basının sırtına bu şartlarla bir yük daha bindirildi. Yinede buna rağmen gazeteciliğe duyduğumuz sevda, halkımıza sorumluluklarımız bizleri sokaklardan haberlerden vatandaşlarımızdan koparamıyor. Geldiğimiz noktada yöneticilerimizin basın bayramı kutlamaları sadece bir takvim yaprağının hatırlanmasından ibaret kalmış. Birkaç iyi niyet cümlesiyle temenniden ibaret söylenen kutlamalar oluyor. Şehrimizde bu işle uğraşan bir tek yerel gazetecilerden bayram kutlayan bile yok. Ne yazık ki her geçen yıl gazetecilik anlamını yitiriyor. Hal bu ki İnternet gazetecilik çağın getirdiği en hızlı haberleşmedir. Türkiye sınırları ötesine yerel bir haberi taşıyabilen yayın organı var mı? Yok! Basının önündeki engellerin kalkması için hâlâ umudumuz var. Bu duygularla Tüm meslektaşlarımın 24 Temmuz Basın Bayramı’nı kutluyorum. Sadece lafla değil, bayram edebileceğimiz günlerin beklentisiyle!