Bayram, ‘neşe, mutluluk’ demektir. Bir aylık mübarek Ramazan ayını geçirdikten sonra bu güzel aya erişmenin mutluluğunu, Ramazan Bayramıyla birlikte kutluyoruz. Ramazan bayramı mutluluk getiriyor evlerimize. Bir diğer adı ‘Şeker Bayramı’ olan bu bayram şeker tadı bırakıyor damaklarımızda. Bayramlarımız çocukluğumuzdaki tadı veriyor mu peki? Bayramlarımız eskiden mi daha güzeldi? Yoksa çocuk olduğumuz için mi daha tatlı gelirdi bize şeker bayramı? Bayramlarda anne babamızın aldığı bayramlıkları giymek için sabırsızlandığımız, başucumuzda tuttuğumuz ayakkabılarımız... Bayramlıklarımızı giyip, sabah bayram heyecanıyla uyanıp anne babamızın elini öpmeye koştuğumuz bayramlar ne güzel bayramlardı... Kapı kapı dolaşıp komşularımızın zilini korkusuzca çaldığımız, elini öptüğümüz komşularımızın verdiği şekerleri biriktirip bayram boyunca doya doya yediğimiz o şekerlerin damağımızda bıraktığı tat şimdiki yediklerimizle aynı lezzette mi? Annelerimizin bizi gönül rahatlığıyla dışarıya gönderebildiği, insanların birbirine mütemadiyen güvendiği bayramlar geri gelmez mi? Su börekleri, tatlılar, sarmalarla donatılan, bütün aileyi kurulan o büyük sofraların başında bir araya toplayan bayramlar, eskisi gibi kutlanabiliyor mu sizce? Çocuklarının geleceğinden emin olarak bekleyen dedelerimiz, ninelerimiz şimdi neden ‘Acaba çocuklar bu bayram gelecek mi? ‘ diye yollarını gözler oldu yavrularının? Bayramlar mı değişti yoksa bizler mi değiştik? O büyük sofraların başında toplanmaz olduk... Bayramlar tatile döndü çoğumuz için. Bizler çocuklarımıza bayramların güzelliğini ve önemini anlatamazsak, onlara bayramların güzelliğini yaşatamazsak, eski şeker bayramlarının tadını veremezsek, yavrularının yolunu gözleyen nineler ve dedeler bizler olacağız. Türk toplumunun yapısında çok önemli bir yere sahip olan bayramlarımızın öneminin anlaşılarak kutlandığı, büyüklerimizin ve çocuklarımızın gönüllerinin hoş edildiği, birlik ve beraberliğimizin ülkece devamlılık sağladığı, şeker tadında bayramlar geçirmenizi dilerim..