İlişki: Türk Dil Kurumuna göre iki şey arasında karşılıklı ilgi, bağ, münasebet ve temas olarak tanımlanıyor… Günlük hayatta insanlar bir şekilde birbirleriyle ilişki kuruyor veya kurmak zorunda kalıyor… Evde eşler birbirleriyle ebeveynler çocuklarla ilişki kuruyor… İşyerinde amir memurla memur vatandaşla amir vatandaşla… Markette. Sokakta, camide, okulda, trafikte kısacası hayatın her alanında insanlarla hep ilişki halindeyiz… Sözlerimizle, bakışlarımızla, davranışlarımızla hep ilişki kurarız insanlarla ilişkisiz hayat düşünülemez… Peki, insanlarla ilişkilerimiz ne boyutta kaba mı kibar mı? Saygılı mı saygısız mı? İnsanlarla ilişkimiz empati çerçevesince mi yoksa hep kendi sandığımız gibi mi? Bunları kendi kendimize oturup muhasebesini yapmalıyız… Eskiden ilişkilerimiz samimiydi sağlamdı ama şimdi maalesef çıkar ilişki içerisinde yürüyor… İyi günde herkes iyi kötü günde önemli asıl ilişkilerimiz… İlişkilerimizde olması gerekenler genellikle bellidir aslında saygı, sevgi, hoşgörü, empati içerisinde olmalıdır… İlişkilerimiz yukarıda sayılan kurallar çerçevesince yürümelidir… Tersi durumunda toplumda kavga, gürültü, huzursuzluk kol gezer maalesef ki öyle oluyor… Niçin yan baktın, niçin öyle giyindin, niçin benim gibi düşünmüyorsun, sakalın bıyığın niçin öyle gibi çok basit bahanelerle ilişkilerimizi kendimiz baltalıyoruz… Uzun lafın kısası kendimize yapılmamasını İstemediğimiz bir şeyi bizde başkasına yapmayalım.