8 Mart dünya emekçi kadınlar günü

1857 yılına dayanan acı bir geçmiş, yakılarak katledilen 120 kadın işçi ve onların taleplerinin bugün hâlâ tam anlamıyla karşılanmamış olması çok üzücü.

Sadece geçmişte yaşanan trajediler değil. Bugün hâlâ kadınların eşit haklara ulaşma mücadelesi vermek zorunda olması. Kadın cinayetleri önlenemedi. Şiddete uğrayan kadınlar yeterince korunamıyor. Eşit işe eşit ücret hâlâ sağlanmadı. Eğitimde, iş hayatında, siyasette kadınların önü kesiliyor. Ve en önemlisi, kadınların hakları hâlâ görmezden geliniyor. Peki sorun nerede? Belki de talep etme biçiminde. Kadın meselesi siyasetin oyuncağı değil! Kadın meselesi, bir ideolojinin, bir partinin ya da belirli bir grubun tekelinde olamayacak kadar büyüktür. Kadın hakları tüm toplumun meselesidir. Kadınlar ne sadece bir partinin ne de sadece bir sivil toplum örgütünün sorumluluğundadır. Bütün bir toplum, kadın haklarını savunmakla yükümlüdür. Bugün kadınlara çiçek değil, güvenli sokaklar, eşit iş imkanları, gerçek adalet lazım. Eşitlik lazım. Kadına hediye değil, koruma mekanizmaları, samimi politikalar lazım. Kadına güzel sözler değil, kadınların öldürülmediği, susturulmadığı, yoksullaştırılmadığı bir dünya lazım. Bir kadın ölüyorsa, hepimiz hakkını aramalıyız. Kadınlar konuşacak, kadınlar yaşayacak ve kadınlar her alanda yepyeni bir tarih yazmalı. Bir kadın haksızlığa uğruyorsa, hepimiz yanında kaya gibi dimdik durmalıyız. 8 Mart dünya kadınlar günü kutlu olsun.