Karabasan gibi çöktün üstüme
Yetmez mi yaptığın zulüm ayrılık
Vurdun yerden yere döndüm pestile
Dünyada doğrulmaz belim ayrılık
Sızlatır nameler dokunsam saza
Yandıkça yüreğim dönüşür köze
Nereden başlasam bilmem ki söze
Konuşamaz oldu dilim ayrılık
Susuz güller gibi solduruyorsun
Bilinmez dertlere daldırıyorsun
Ölmeden mezara kaldırıyorsun
Senden zor değildir ölüm ayrılık
Yetmez mi aldığın yetmez mi benden
Ben bıktım usandım vallahi senden
Daha ne istersin sen bu bedenden
Kırıldı kanadım kolum ayrılık
Çekmeyen var mıdır bilmem acını
Perişan eylersin yaşlı gencini
İnim inim inler çeker sancını
Bırak yakamızı zalim ayrılık