Ekonomi yansımaları

Sorunlarımız hakkında umut verici bir gelişme olmaması. Seydişehir Alüminyum, üretim mahalli istihdam artırıcı yatırım yapmıyor. Devlet de yapmıyor, Özel sektörün krizden dolayı ilçeye gelmiyor. Bu yüzden yeni istihdam sağlanamıyor; Alüminyum aracı faaliyetlerini de kendisi yürüttüğü için kente giren gelirde de düşüklük oluştu. Çift para birimli bir ülkeyiz. Piyasalarda liramızın yanında dolar da işlem görüyor. Çünkü ithalatı dolarla yapıyoruz. Tasarruflarımızı dolar olarak bloke ediyoruz. Doların fiyatı arttıkça, ithal malların fiyatı da artıyor, bu da zam olarak karşımıza çıkıyor. İç üretim de bunun etkisi öngörülüyor. Mazot, gübre ve ilaçların ithalatındaki fiyat yükselişi doğal olarak tarım ürünlerine yansıyor… 1970 li yıllarda Seydişehir sebze ve meyvede sadece kendisine yettiğ gibi ürettiklerini dışarıya da satıyordu. Suğla gölünü baraj haline getirince suğla ovası daraldı. Eski kanalda su yok devre dışı bırakıldı. Yeni açılan BSA kanalının ilçeye hiçbir faydası yok. Üstelik tarımsal toprakların birçoğu açılan kanalla birlikte yok oldu. Tarım bitti, köylerden şehre göç ettiler. Artık iğneden ipliğe tüm gıda ürünlerini dışardan alıyoruz. Yerli malı halkın malı diye de bir şey kalmadı. Bu da fiyatların yükselmesine neden oluyor. Bunun dışında hal’in bulunmaması fiyatların daha da yukarıya çekilmesine yol açıyor. Bu sorunun çözülmesi gerekiyor. Üstelik Seydişehir artık zengin kent değil. İşsizlik artıyor, orta ve alt gelir grupları gitgide yoksullaşıyor, esnaf zorda. Bir genelleme yapmak gerekirse, borcun borçla döndürmeye çalışıldığı bir süreç içindeyiz… Bu çok önemli sorunların çözülmesi için herkesin el ele vereceğine, tali sorunlarla uğraşılması, geleceğin Seydişehir’i için iç-açıcı bir kent olmayacağı sinyallerini veriyor.