Ahmet Arif

Ahmed Arif 1927 yılında Diyarbakır’da doğmuştur. Gerçek adı Ahmet Önal’dır.

Tarihci yazar: Mehmet Kiraz Ankara Üniversitesi Felsefe bölümünde öğrenci iken Türk Ceza Yasasına aykırı davranmak suçu ile tutuklandı. Daha sonra gizli örgüt kurma suçu ile bu tutukluluk devam etti.  Cezaevi günlerinin sonunda Ankara’ya yerleşti. Ankara’daki gazete ve dergilerin teknik işleri ilgilendi. Gazetecilikten emekli oldu. Lise hayatını yatılı olarak Afyon lisesinde okudu. Bu yıllarda şiire gönül verdi Ahmed Arif. Sürekli şiir yazıyordu. Bir dergide seçme şiirler adı altında şiirleri yayınlanıyordu. Bu dönemde dergiden 10 Lira kazanıyordu. İlk şiiri 1942 yılında Taşpınar dergisinde yayınlanan Gözlerin oldu; ‘Gözlerim maviliğin ruhudur Fecirlerin tebessümü içer Berraklığında ilah çocukları uyur Ve emer sukutu beyaz gölgeler’ Büyük şair o tok sesi ile herkesi büyüleyen üstadın ilke ve tek şiir kitabı Hasretinden Prangalar Eskittim 1968 yılında yayınlandı. Daha sonraları bu kitabına 20 senesini verdiğini dile getirmiştir. Diyarbakır’ın kavruk şairi Ahmed Arif. Ahmed Arif tek kitabı ile günümüzün hala en çok sevilen en çok satan şairlerdendir. Hasretinden Prangalar Eskittim 12 yılda tam 18 baskı yaptı. Nazım Hikmet’in açtığı yolda yazdı şiirlerini. Şiirleri genellikle türkülere dayalı gibi göründü. Fakat Arif türkülerin çok ötesinde şiirler yazdı. Gazete ve dergilerde yayınlanan düz yazıları ile 1950 kuşağı yazar ve şairlerde derin izler bıraktı. Ahmed Arif’in çoğu şiiri bestelendi. Yaşamı boyunca hakkı ve haklıyı aradı. Ezilenin ve güçsüzün yanında durdu. Eşitlik için yazılar yazdı, eşitlik için dayak yedi ve yine eşitlik için sövdü. Sert mizacı tok sesine rağmen insanın içini ısıtan şiirlerin adamıdır Ahmed Arif. Toplumcu şiirin, hece, aruz ve halk şiirinin köküdür. Ezilenin yanında olan hem şair hem dava adamı olan Ahmed Arif 2 Haziran 1991 yılında evinde geçirdiği Kalp Krizi nedeni yaşama veda etti.