200 komünist devrimci Yunanlı askerin öyküsü

''Anadolu Halkı Bizim Kardeşimiz''

Tarihci yazar; Mehmet Kiraz Şartlar ne olursa olsun, barış ve kardeşliğin asla vazgeçmememiz gereken olgular olduğunu gözler önüne seren çarpıcı bir öyküyle karşınızdayız. Bu bir avuç onurlu insan, kan dökmeye ve topraklarımızı işgal etmeye karşı çıktıkları için idam edildiler. İçinden geçtiğimiz bu zorlu günlerde, onların mücadelesini, direnişini belki de defalarca okumalıyız.. Savaşa karşı çıkan 200’den fazla Yunan Komünist Partisi üyesinin İzmir’in Balçova ilçesinde kurşuna dizilme olayı şöyle gelişiyor; “Sovyet Devrimi’nin de etkisiyle bütün dünyada kendisini hissettiren sosyalizm, Yunanistan’da da önemli bir taraftar kitlesine sahiptir. Yunan Komünist Partisi, 1919’da başlayan Anadolu işgaline karşı Yunanistan’da büyük bir direnç gösterir. Bu eylemler sonucunda “vatana ihanetten” yargılanan yüzlerce Komünist Parti üyesinden 117’si “Kardeşime kurşun sıkmam” “Anadolu’nun işgali emperyal bir oyundur” dedikleri ve bu görüşlerinde ısrar ettikleri için Atina’da kurşuna dizilerek katledilirler. Fakat İşgal Kuvvetleri’nin Anadolu’yu işgalini engelleyemezler. İngiliz ve Yunan Orduları ile İzmir’e çıkan 200’ü aşkın Komünist Parti üyesi, o dönemde İşgal Kuvvetleri Komutanlığı’nın merkezi de olan İnciraltı Sahili’nde aynı direnişi gösterirler ve yayınladıkları “Zito i Epanastasis” (Yaşasın İsyan) adlı manifesto ile işgale karşı çıkışlarını sürdürürler. ‘Vatana İhanet’ suçu ile açılan davalarda yargılanan 200 sosyalist asker, görüşlerinde ısrar ettikleri için, 1921 senesi Ocak ayının ilk günü İzmir’de İnciraltı Sahili denilen bölgede Yunan askerleri tarafından kurşuna dizilerek katledilirler. ÖLDÜRMEMEK İÇİN ÖLDÜLER 1920’lerin karanlık günlerinden günümüze sızan bu olayın, barış kavramının içinin böylesine boşaltıldığı günümüzde, dünyaya örnek oluşturabilecek güçte olduğunu vurgulayan Tuğrul Keskin, “Geçen bu karanlık süreçte de dünyanın ihtiyacı olan tek şey barıştır. Bundan 93 yıl önce ‘kardeşime kurşun sıkmam’ diyen insanlar bu uğurda hayatlarını verdiler. 1919 yılının başlarında Britanya İmparatorluğu, Anadolu ve Ortadoğu'da kendine yeni sömürge devletler yaratmak için harekete geçer. Planın Anadolu ayağında kullanılacak piyon da, Venizelos'un ta kendisidir. Zira bu çıkar ilişkisinden onun beklentileri de gayet büyüktür. Ve böylece 14 Mayıs 1919'da, İngiltere ve Fransa destekli Yunan donanması İzmir’i işgal etmek için Pire limanından hareket eder. Ancak, Anadolu topraklarına doğru yol alan kruvazörlerde, sonradan tarihe geçecek onurlu bir direniş öyküsünün yazıldığından kimselerin haberi yoktur. Zira bir grup sosyalist Yunan askeri, gemilerde gizli gizli bir bildiriye imza atmaktadır. Bildiri savaşa karşı olan Yunanistan Komünist Partisi‘nin manifestosudur. Ve özetle şunları yazmaktadır: “Anadolu’nun işgali Britanya emperyalizminin bir oyundur. Britanya mazlumların kanıyla yeni sınırlar çiziyor. Biz bu oyuna alet olmayacağız. Anadolu halkı bizim kardeşimiz.. Biz onları öldürmeyeceğiz” Sonuçta, yaklaşık 200 Yunan astsubay ve askeri Anadolu’nun işgaline karşı çıkar ve manifestoyu imzalar. Üstelik manifesto, sadece donanma içinde değil, Atina’da da imzalanır. Grubun lideri olan Yomaganis adlı asker de, tıpkı Mustafa Kemal Atatürk gibi Selanik kökenlidir. Neticede, Yunan askerleri 15 Mayıs 1919'da İzmir'e ayak basarlar. Ve hemen akabinde bir katliam başlatırlar. Bu arada "Anadolu halkı bizim kardeşimiz, biz savaşmayacağız” diye silah bırakan 200 yunan sosyalist tutuklanmıştır. Tutuklanan askerler aylarca hapis tutulur ve işkenceye maruz kalırlar. Ancak içlerinden bir tanesi bile imzasını geri çekmez. Aylar süren mahkeme süreci sonunda ise idam edilmelerine karar verilir. 1921 yılının ilk günü İzmir’in Balçova semtinin İnciraltı sahilindeki İşgal Kuvvetleri Komutanlığı Karargahında kurşuna dizilirler. İnfaz mangası nişan aldığında, gözleri bağlı olan İsyancı Sosyalist Yunanlılar şu son sözleri söylerler: Manolis, “Yaşasın Halkların Kardeşliği” diye bağırır.. Stelios, “Kahrolsun Britanya Emperyalizmi” diye haykırır.. “Bizler fakiriz, buradayız” der Hristos. Sonra ekler, “zenginlerin ve güçlülerin asker olmamak gibi yolları var, bizim yok” Haris, alçak bir sesle ve tane tane konuşur, “Artık bize özgürlükten söz etmeyin. Çünkü köleliğimizi dayanılmaz şekilde hissetmekteyiz. Artık bize vatanlardan ve eski düzeni yeniden kurmaktan söz etmeyin” Ve Yunanlı komutan ateş emrini verdiğinde 200 isyancı sosyalist hep bir ağızdan bağırır: “ZİTO İ EPANASTASİS” (Yaşasın isyan) Sonra birer birer.. Ege’nin berrak sularına gömülürler. Aynı günlerde anadolu’nun işgaline karşı çıkan 117 yunanlı sosyalist de atina’da kurşuna dizilir. 19. Fakat mücadeleleri boşa gitmez. Ve bu onurlu insanların başlattığı isyan ateşi nedeniyle binlerce Yunanlı sokaklara dökülürken, Yunan Ordusundan firar edenlerin sayısı 90 bine ulaşır...