Araştırmacı yazar tarihçi; Mehmet Kiraz

Karaman, Niğde, Kayseri, Sivas ve Konya’da istediği âşıklarla buluşarak karşılıklı şiirler söylemiştir. 1885 kuraklığında Konya’da vefat etmiştir.

KAYNAKÇA

Ergun, Sadettin Nüzhet, Mehmed Ferîd [Uğur] (1926). Konya Vilâyeti Halkiyyât ve Harsiyyâtı. Konya: yyy.

Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1. 19.

Yeniterzi, Emine (2001). “Tanzimattan Cumhuriyetin İlk Yıllarına Kadar Konyalı Şair ve Yazarlar”. Türkiyat Araştırmaları Dergisi (Selçuk Üniversitesi). 10: 77-161.

KOŞMA

Aceb bir sevdâya giriftâr oldum

Derdimi sen bilirsin Allah’ım meded

Zerre yok karârım bî-karâr oldum

Tâ semâya çıkdı gör âhım meded

Aşk sevdâdır kârım düzmeye

Gör yed-i beyzâmız oldu perîşân

Şeş cihet âbâd ederiz hemân

Şulesin sallanır o mâha meded

Mecâz ile açıla bu derci cârî

Olur ol mübârek hoş kafâdârı

Ehl-i aşkın malûm olur esrârı

Ya lâyık mı vasfın ey şâhım meded

Vâfir çektikte aşkın cevrini ey

Nasîbimiz burası da …

Taştan taşa çaldı aşk Bendî’yi

Ne çâre bu baht-ı siyâhım meded

Kendi, İbrahim Aczî (yty). Türk Şairleri ve Âşıkları (1. Risale). Yusuf Ağa Kütüphanesi D NO 10470/1, 17