Seydişehir’de 1967 yılında temeli atılan 1974 yılında yapımı tamamlanarak üretime geçen Alüminyum fabrikası hem ilçe, hem de ülke ekonomisine katkı sundu.

1974`li yılında Eti Alüminyum lojmanları ve yeşil alanlarıyla adeta cennet bahçeleri gibiydi. Bu binaların etrafı rengarenk çiçekler ve gül bahçesiydi.  Kaldırımları hanım eli kokardı. Kokulu bitkiler kullanan bu lojman sakinleri adeta birbiri ile yarışırdı. Bu sosyal konutların yeşil sahası Seydişehir’e ayrı bir hava katmıştı. Orada oturan mühendisinden teknik personeline kadar geldikleri yerden getirdikleri kültürler ile ilçemizin yerli halkı ile kaynaşması sonucunda beldenin kültürünü önemli derecede artırmışlardı. Seydişehir’de doğup büyüyenlerin anılarında mutlaka bu lojmanlarda oturan çocukluk arkadaşları vardır.

Dönemin tek aile bahçesi Osman Bibioğlu bahçesiydi. Hemen yanında bulunan ılıca tepesi ve çevresi de bağlık bahçelik alanlardı. Vatandaşlar bu bahçeye oldukça rağbet gösterirdi. Türkiye`nin o yıllarda en önemli Alüminyum tesislerinin burada kurulması sadece Seydişehir’in değil Türkiye`nin de gelişmesinde çok önemli bir yere sahip olmuştur.

Daha sonrasında ekonomi kalkınma bayramı kutlamaları dönem dönem yapılmıştır. Ne yazık ki Hükümet konağının önündeki ilçemizin kalkınmasını sembol eden Alüminyum ve boksidin bulunduğu anıt heykel dönemim belediye başkanı ve Kaymakamı tarafından yıktırılmıştı. Sessiz kalan ilçe halkı ve esnafı, sivil toplum kuruluşları yarın göreceğiz çeşit basın organlarında ekonomi kalkınmasından başlayıp boş mesajlarıyla reklam yapacaklardır.

Alüminyum fabrikası ağırlıklı olarak alümina tozu üretmektedir. Sıvı alüminyum ve külçe üretimi yıllık itibariyle çok düşüktür. Eski üretim günlerinden uzak bir şekilde çalışmasına devam etmektedir.