Eskiden bakkal amcamız vardı. Evin ihtiyacını giderdik mi bir daha uğramızdık Ya şimdi? Alışveriş merkezleri ihtiyaçların satıldığı veya yerler değil olmadık masrafların üretildiği yerler haline geldi. Tüm bu tüketim çılgınlığının temeli reklamcıların kullandığı psikolojik ikna teknikleridir.

Sadece satın alıyoruz sonunu düşünmeden hatta aldıklarımızın birçok kısmını istemiyoruz da yalnızca sahip olalım yeter derdindeyiz.

Satın aldığımız her bir ürün geçici bir tatminlik sağlamaktadır. Tüketim çılgınlığı da en üst boyutlara ulaşmaktadır. Sonu gelmeyen bir bataklıkta devamlı süren alışverişler mutsuz insanların sahip olduğu onlarca ürün yer alır. Alınan ürünlerin fayda sağlayıp sağlamadığı görülmektedir.

Her gün pahalılıktan, yokluktan Vs.den bahsederiz. Bu pahalılık nedir diye tepki göstermeyiz. Alış verişlerimize boykot yapmayız. Büyük marketler insanlarla dolup taşıyor. Dışardan görenlerden herkesin cebinde para çok zannediyorlar. Yarın zam gelecek duygusu ağır basıyor. Bir almayıverin bakalım. Çıkın tepki gösterin bakalım ne olacak? İhtiyacımız kadar alalım. Zam gelecek diye çok fazla alma çılgınlığı devam ederse bir gün gelecek tüketirken tükenip gideceğiz.