Kim bilir bu evlerde ne acı ne tatlı hatıralar geçti.

Hayatının baharına doyamadan giden evlâtlar atalar acı ile kavrulmuş yürekler, kimileri gurbet acısıyla yanmış kimileri varlıkla yokluk arasında sıkışıp kalmış, kim bilir kaç kişi kurduğu hayallere dalmış bu köhnemiş evler de.

Yine bu evlerde bitmeyecekmiş gibi geçen ömürler hayatın gerçeği çalgılar düğünler tatlı hatıralar belki sevgililer sonsuz mutluluklar şu ağacı dedem ekti bu evi babam yaptı derken geçiverdi ömürler.

Hayat acımasızda olsa bir günlük ömür e dokuz günlük azık gerek bakalım bundan sonrakiler yapacağız bizler.

Gidenler gitti kaldı buraları kalanlar da eksik etmeyin duaları.