Kuyularımız, geleneklerimiz nereye gitti?

Sahi hiç kuyudan su çektiniz mi?

Evet, nereye gittiler?

Avlusunda su kuyusu bulunan evler vardı.

Ayva

Erik

Dut

Kiraz

Asma Üzüm

Tavuk ve civciv olmazsa olmaz bir zenginlikti birçok evde.

Komşular ve ahbaplar vardı

Birbirimizin ağzından yerdik ve her derdimizi bilirdik birbirimizin.

Saklambaç

Kızlı erkekli oynanan

Evcilik oyunları vardı.

Kimin kapısında acıkırsak orada doyardı karnımız.

Sabah evden çıkar gece 12 de ismimiz çığlık atılınca eve döner, niye duymuyorsun diye

İnce bir fırça atılırdı, hepsi buydu.

Mis gibi hayattı kısacası herkes için.

Anneler hafif, çocuklar özgürdü.

Yaşıyorduk bu hayatı.

Ağaçlar meyveler birer birer azaldıkça özgürlüğümüzden de çalındı sanki.

Sahi ya.

Nereye gitti bu kocaman hayatlar?

Televizyon ekranına, cep telefonuna sığdı hayatlarımız!

Yanya’na oturduğumuz insanın gözüne bakmadan günler harcayıp, oh ne güvenli

Bir yaşam diye yuttuk bunu.

Çocuklarımız adına ne büyük kayıp.

Nasıl bir fakirlik bu.

Tarifi yok...

Sahi hiç kuyudan su çektiniz mi?

Sadece Merak ettim

Ben çektim çook önceden