ŞİİRİN HİKÂYESİ

Şair yazar Hayrullah Değerli, Betonarme yapıya ne istiyorlarsa prefabrik için de aynı şeyi istiyorlar Büyükşehir yasasıyla köyde de bir çivi bile çakamıyorsun ifadesini kullandı.

ANAMDAN EMDİĞİM SÜT BURNUMDAN GELDİ:

Şair Değerli sözlerine, ‘’Doğup büyüdüğüm Konya Derebucak Tepearası mahallesine bir prefabrik ev yaptırmak için başvurdum, anamdan emdiğim süt burnumdan geldi. Önceden malzemeleri almıştım, karşılığında 200 TL verdim, gel gör ki ıvır zıvır derken belediyenin istediği evrak bedeli 110 TL yi buluyor, vay zemin etüdü, vay imar projesi eksik bitmiyor ve böylece beni pes ettirdiler alt tarafı prefabrik ev, aldığım malzemeyi zararına iptal ettirmek zorunda kaldım parasını şahsıma ne zaman ödeyeceği meçhul, köylü vatandaş için altından kalkılmaz bir yük olarak görüyorum. İmar planı imar izni inşaat mühendisi onay olmadan İnşaat ruhsatı vermiyor. Hüyük, Derebucak gibi küçük yerler göz açtırmıyor maalesef hayırlısı olsun yapacak bir şey yok’’ siteminde bulundu. (Şiirini hep birlikte okuyalım)

Köyümde bir ev hayalim

Köyümde bir evim olsun istedim
Bir türlü hayalim olmadı gitti
Ha oluyor derken direkten döndüm
Attığım yerini bulmadı gitti
 

Kurduğum hayaller düşlerim boşa
Her hamlede vurdum baltayı taşa
Kimse acımadı döktüğüm yaşa
Şu kara talihim gülmedi gitti

Kör olası yokluk büktü belimi
Nereye uzansam kırdı elimi
Konuşmak istedim kesti dilimi
Bağladı yolumu salmadı gitti
 

Bir tek izin ruhsat yüz onu buldu
Astarı yüzünden pahalı oldu
Yeşeren düşlerim sararıp soldu
Mutluluk kapımı çalmadı gitti

Bu nasıl bir köylü imar yasası
Garibanı vurur derdi tasası
Sıktılar özünü kaldı posası
Dizlerde can takat kalmadı gitti

Çökmüş bir ruh hali vardım mezara
İçimi boşalttım gül yüzlü yâre
O da bulamadı derdime çare
Kimse göz yaşımı silmedi gitti
15 Ağustos 2025