Milletvekilleri, ortalama 225 bin lira tutan üç aylık maaşlarını peşin alıp TBMM’den ayrılmışlardı.

Seçimler yapıldı, seçilen seçildi, seçilemeyen seçilmedi…

314 milletvekilinin tekrar parlamentoya giremediği açıklandı.

Bu eski milletvekillerinin ne yapması gerekirdi?

Peşin aldıkları üç aylık maaşın iki aylığını, yani hakları olmayan 150 bin lirayı devlete iade etmelilerdi.

314 milletvekilinden sadece dördü, hakkı olmayan iki aylık maaşı devlete iade etmiş, geri kalan 310 milletvekili tabir yerindeyse milletin parası olan 150’şer bin lirayı geri vermemiş.
Parayı geri ödeyen 4 milletvekili şunlar: 

Vekillik yapmadıkları için iki aylık tutar olan 150’şer bin lirayı devlete iade eden 4 milletvekilinin isimleri şöyle:

*Ahmet Kamil EROZAN: İyi Parti eski Bursa Milletvekili. Maaş iadesini ilk yapan kişi.

*Adil ÇELİK: AKP eski Balıkesir Milletvekili.

*Mustafa DESTİCİ: Büyük Birlik Partisi Genel Başkanı.

*Gültekin UYSAL: Demokrat Parti Genel Başkanı.

Gelin, bu 4 milletvekiline hep birlikte “bravo” diyelim.

Vekilini sorgulamayan millet, millet olabilir mi?

Her seçimde onlara oylarımızı veriyoruz, “vekil” tayin edip Ankara’ya gönderiyoruz.

Neden?

Kentimizin ve ülkemizin çıkarlarını korusunlar, bize yararlı hizmetler yapsınlar diye.

Yapıyorlar mı?

Not verip, sorguluyor muyuz?

Ne söz vermişler, neleri yapmışlar, neleri yapmamışlar, bakıyor muyuz?

Milletvekili oldukları dönemde varlıklarını kaça katlamışlar, araştırıyor muyuz?

Millet hesap sormazsa, vekillerin canına minnet!

Siyaset “zenginleşme aracı” olmaya devam eder, millet sürünür, vekiller de bir elleri yağda bir elleri balda yaşamlarını sürdürür.

(Türkiye'de işten çıkarmalar olurken, hak ihlalleri oluken, Hukuksuzluk adaletsizlik olurken ses çıkarmayan vekiller kendi çıkarları olunca?)