Konvansiyonel yazılı basın işlevsel bakımdan çağın gerisinde kaldı. İnternet ile gerçekleşen dev teknolojik adım, kitle iletişimini dakikalara indirgedi. Güncel haberi 24 saat sonra veren basılı/kağıt gazeteler nostaljik bir iletişim aracına dönüştü. Haftalıklar ise hatıra defterine!

Kâğıt basın, internet olayından önce, TV rekabetine rağmen, genişçe bir okur kitlesine ulaşabiliyordu. 1 milyon satan gazetelerimiz bile vardı.

Artık yok. En çok satan gazetemiz olan Sözcü’nün tirajı 240 binlerde örneğin. 2 bin bile satmayan “ulasal” gazetelerimiz bile var, şakır şakır resmi ilan da alıyorlar. Bu şekilde işlevleri ile ters orantılı bir gelir elde ediyorlar.

Bu çelişkili durumu dengelemek için, kâğıt gazeteler de internet sayfaları açtı; internette dakikalar içinde verdikleri haberleri, ertesi gün kağıt versiyonlarında yineliyorlar!

Yerel basın için de durum böyle.

Resmi ilan alan yerel gazeteler, yerel haberleri bile ertesi gün verebiliyor. Bu yüzden hemen tümünün internet versiyonu da var.

İşlevsel bakımdan çağın dışına düşen yerel günlük gazetelerin hâlâ resmi ilandan yararlanması, gelir adaletsizliğinin medyadaki yansısı olarak her gün göze batıyor.

Hiç kimse, ulusal ve yerel kâğıt basın devam etmesin demiyor. Resmi ilan pastasından dijital basının da yararlanması gerektiğini  söylüyoruz. Resmi ilanların tümüyle dijital basına özgü hâle getirilmesini hatta…

Dijital gazeteci örgütleri de doğdu, gitgide yaygınlaşıyor. En azı günde 10 bin kişiye ulaşabiliyor

Bu çağdaş atımları herkesin görmesi gerekiyor. 2022’nin ilk aylarında çıkarılması beklenen sosyal medya yasası ile dijital basın, hukuki temellere de kavuşacak.

Yerel odaklı dijital internet haberlerinin rolü belirleyici olacaktır.